Wydawca treści
Ochrona lasu
Ochrona lasu jako jedna z podstawowych dziedzin działalności gospodarczej w leśnictwie jest zespołem różnorodnych działań: profilaktyki, monitorowania i zwalczania zagrożeń lasu w celu zachowania jego trwałości. Zagrożeniem dla lasu są wszystkie skrajne lub długotrwale działające czynniki abiotyczne, biotyczne i antropogeniczne.
Zagrożenia abiotyczne są związane z działaniem czynników przyrody nieożywionej, takich jak: silne wiatry, opady atmosferyczne- śnieg, grad, mróz - szczególnie ten pojawiający się późną wiosną lub wczesną jesienią, susze wahania poziomu wód gruntowych.
Nadleśnictwo ze względu na swoje położenie narażone jest na huragany. Ostatni z wiatrów który, przeszedł w styczniu i w lipcu 2002 roku przez Puszczę Romincką spowodował straty w ilości 49 tys. m³ drewna. W wyniku tych zdarzeń, przy sprzyjających warunkach atmosferycznych (suche i ciepłe lata) nastąpił wzrost liczebności populacji szkodników wtórnych, głównie kornika drukarza.
Nadleśnictwo prowadzi ochronę przeciwpożarową, mająca na celu zabezpieczenia lasów przed najgroźniejszym żywiołem jakim jest ogień.
Podejmowane są działania, które mają na celu tworzenia jak największej odporności drzewostanów na oddziaływanie wiatrów i śniegu. Szkody wyrządzane przez te czynniki są usuwane.
Zagrożenia biotyczne pochodzą od organizmów żywych, czyli choroby drzew wywoływane przez grzyby i mikroorganizmy oraz szkody powodowane przez zwierzęta.
Szkody powodowane przez zwierzynę:
Szkody o znaczeniu gospodarczym wyrządzają:
jeleń – Cereus elaphus( L.),
łoś – Alces alces (L.),
sarna– Capreolus capreolus (L.),
zając– Lepus europaeus (Pall.),
dzik– Sus scrofa (L.),
żubr – Bison bonasus (L.),
bóbr – Castor fiber (L.) i inne.
W celu ograniczenia szkód nadleśnictwo podejmuje działania takie jak:
- zabezpieczanie chemiczne przed spałowaniem,
- zabezpieczanie chemiczne przed zgryzaniem,
- wykładanie drzew zgryzowych,
- grodzenie cennych fragmentów upraw.
Leśniczy podczas wykonywania szacunkowej oceny (raz w roku - kwiecień, maj) uznaje za szkody:
- spałowanie,
- zgryzanie, złamanie pędu głównego lub ogryzanie,
- czemchanie strzały,
- wyrwane drzewka,
- podtopienia drzewostanów przez bobry.
Szkody powodowane przez owady:
owady dzielimy na dwie podstawowe grupy:
Szkodniki pierwotne – to owady, które atakują drzewa zdrowe, nieosłabione.
Szkodniki wtórne – to owady, które zasiedlają drzewa chore, osłabione, odchodzące na drugi świat.
W celu przeciwdziałania powstawania szkód wyrządzanych przez owady nadleśnictwo wykonuje:
-wywieszanie pułapek feromonowych,
- kontrolę występowania i zwalczania szeliniaka sosnowego (Hylobius abietis), który jest szkodnikiem występującym w starszych uprawach i młodnikach.
- kontrolę zapędraczenia gleby( szkółki, teren do zalesień, odnowień),
- transekt,
- kontrole liczebności motyli miernikowców (październik),
- zbiory bukietów do hodowli wazonowej (luty/marzec),
-jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny,
-usuwanie drzew trocinkowych,
-pułapki klasyczne.
Zagrożenia antropogeniczne wywołane działalnością człowieka. Są to między innymi zanieczyszczenia środowiska, pożary.
Lasy Nadleśnictwa Gołdap położone są poza strefą stałego ujemnego oddziaływania przemysłu i z uwagi na zróżnicowanie siedliskowe cechują się wysoką odpornością na niekorzystne czynniki środowiska.
Czynnikami wpływającymi na powstawanie pożarów lasu są:
- źródła ciepła o energii, która umożliwi zapłon materiału palnego,
- rodzaj materiału palnego – w zależności od składu gatunkowego oraz wieku drzewostanu.
- wilgotność pokrywy gleby,
- warunki meteorologiczne.
Obiektem działalności ochrony lasu jest ekosystem leśny, co znaczy, że dotyczy to wszystkich elementów składowych lasu takich jak np. ściółka, drzewostan, fauna itp. dlatego jest to jeden z ważniejszych działów gospodarki leśnej.
Według Instrukcji ochrony lasu ochronie elementów składowych lasu obowiązują zasady:
a) profilaktyka - inaczej jest to zapobieganie powstawania gradacji szkodliwych owadów i chorób;
b) holistyczne – oznacza całościowe podejście do ochrony ekosystemów leśnych;
c) objęcie większych układów przestrzennych systemową ochroną (np. ekosystemów, fizjocenoz itp.)
d) ochrona różnorodności biologicznej;
e) pozostawianie do naturalnego rozkładu określonej masy martwych drzew i ich fragmentów;
f) korzystanie z aktualnej wiedzy wielu dyscyplin naukowych takich jak entomologia, fitopatologia, hodowli itp. przy przygotowywaniu programów ochrony ekosystemów leśnych;
g) minimalizowanie szkód ekologicznych, które mogą wystąpić na skutek wykonywania zabiegów ochronnych;
h) stosowanie integrowanej ochrony roślin;
i) uwzględnienie gospodarczych szkód i strat w podejmowaniu decyzji, które mogłyby powstać, gdy dany zabieg ochronny nie został wykonany.
Najnowsze aktualności
Ku pamięci
Ku pamięci
Odsłonięcie tablicy poświęconej Zbyszkowi Jatkowskiemu
W sobotę, 8 czerwca, po Mszy św. z okazji Dnia Leśnika, odsłonięta została tablica pamiątkowa, poświęcona przedwcześnie zmarłemu pracownikowi naszego nadleśnictwa – Zbigniewowi Jatkowskiemu.
Tablica znajduje się w leśnictwie Błąkały, w oddz. 396, obok uprawy testowej jodły, przy pomiarach której pan Zbyszek często pracował i wiązał z nią plany na robienie doktoratu. Odsłonięcia dokonano w obecności wielu obecnych i byłych pracowników nadleśnictwa. Wszyscy, którzy mieli okazje pracować z panem Zbyszkiem, wspominają go jako serdecznego kolegę, zawsze służącego radą i pomocą, podkreślają jego dokładność i skrupulatność, dużą wiedzę i zaangażowanie w pracę.
Podczas odsłonięcia tablicy, Nadleśniczy Grzegorz Jejer, przypomniał, że Zbigniew Jatkowski przepracował w Nadleśnictwie Gołdap 17 lat – najpierw jako stażysta i adiunkt, a od 1992 roku jako zastępca nadleśniczego. Urodził się w 1962 roku w Mikaszówce. W 1976 roku rozpoczął naukę
w Technikum Leśnym w Białowieży, kultywując leśne tradycje swojego ojca i dziadka. Po maturze kontynuował kształcenie na Akademii Rolniczej w Poznaniu. Świeżo po studiach, w 1986 roku, trafił do Nadleśnictwa Gołdap, gdzie pracował do 30 maja 2003 roku.
Leśnikami są również brat i bratanica pana Zbyszka, którzy wspominają go jako wspaniałego człowieka, dla którego las i wszystko z nim związane było ogromną pasją - „On żył lasem i każdą wolną chwilę w nim spędzał. Nawet jak chorował, to ciągle mówił o lesie. Chodził do pracy nawet jak czuł się bardzo źle. To dodawało mu sił.”