Wydawca treści
Zasoby leśne
Nadleśnictwo Gołdap wyróżnia się bardzo dużą żyznością siedlisk leśnych.
Zdecydowanie dominują siedliska lasowe, zajmujące łącznie w nadleśnictwie 83 % powierzchni leśnej. Średni wiek drzewostanów nadleśnictwa wynosi obecnie 57 lat, a przeciętna zasobność drzewostanów wynosi 229m3/ha.
Udział siedlisk:
- lasowe - 82 % - drzewostany liściaste oraz z przewagą gatunków liściastych,
- borowe - 15 % - drzewostany lesiste oraz z przewagą gatunków iglastych,
- olsy - 3 % - drzewostany porastające żyzne tereny bagienne, najczęściej okresowo zalewane, najczęstszy gatunek to olsza.
Udział gatunków:
- świerk - 40 %
- dąb - 19 %
- sosna - 17 %
- brzoza - 11 %
- olsza - 8 %
- jesion - 2 %
- pozostałe - 3 %
Udział drzewostanów w klasach wieku:
- I klasa - 9 %
- II klasa - 17 %
- III klasa - 35 %
- IV klasa - 17 %
- V klasa - 5 %
- VI klasa - 3 %
- VII klasa i starsze - 8 %
- 6 % - drzewostany w klasie odnowienia.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy Nadleśnictwa
Lasy Nadleśnictwa
fot. Dorota Mikielska - Jankowska
fot. Dorota Mikielska - Jankowska
fot. Dorota Mikielska - Jankowska
fot. Dorota Mikielska - Jankowska
fot. Dorota Mikielska - Jankowska
fot. Marek Hurec
Nadleśnictwo Gołdap to przede wszystkim historyczny kompleks leśny Puszczy Rominckiej.
Administrowana polska część Puszczy obejmuje około 15,5 tys. hektarów. Pozostałe, około 23 tys. hektarów, znajduje się po stronie rosyjskiej.
Lasy Nadleśnictwa Gołdap wyróżniają się dużym udziałem świerka, który jest gatunkiem panującym na blisko pięciu tysiącach hektarów.Na wielu kolejnych tysiącach hektarów współtworzy zróżnicowane zbiorowiska leśne. Bardzo duży jest też udział dębu, które panuje na ponad 2.6 tys. hektarów. Sosna, będąca ,,królową polskich lasów ", tu zajmuje zaledwie niecałe 20 % powierzchni. Liczne tereny podmokłe i bagienne wpłynęły na duży udział brzozy i olszy.
Zbiorowiskiem, które wyróżnia lasy Nadleśnictwa Gołdap, jest borealny las świerkowy. Panujący w nim mrok, duża wilgotność, swoisty dywan różnorodnych mchów oraz wiszące na gałęziach porosty, wywołują wrażenie prawdziwych, dzikich puszcz. Charakterystyczne są również żyzne zbocza i pagórki porośnięte lasami liściastymi z udziałem lip, grabów, wiązów i klonów. Na uboższych w składniki pokarmowe i wodę piaskach rosną lasy mieszane, złożone z sosen i świerków oraz leszczyn w podszycie. Podmokłe doliny zajmują łęgi z olszami i jesionami. Bardzo rzadkimi i cennymi fragmentami lasów są bory bagienne, porastające zagłębienia zarośniętych jezior, złożone z karłowatych sosen. Specyficzne warunki przyrodnicze spowodowały, że lasy te bywają nazywane POLSKĄ TAJGĄ.
