Wydawca treści
Park Krajobrazowy
fot. Dawid Cząstkiewicz
fot. Dawid Cząstkiewicz
fot. Marek Hurec
Park obejmuje południową część Puszczy Rominckiej (część północna znajduje się na terytorium rosyjskim). Północny zasięg Parku wyznacza granica państwowa, od strony wschodniej i południowej Park otoczony jest przez dawne torowisko kolejowe, zaś jego zachodnią granicę wyznacza dolina Jarki i zachodni brzeg jeziora Gołdap. W granicach Parku znalazły się także tereny otwarte, przyległe do Puszczy Rominckiej, charakteryzujące się bogactwem przyrodniczym i krajobrazowym. To właśnie dla zachowania wartości przyrodniczych, krajobrazowych, historycznych i kulturowych w dniu 14 stycznia 1998 roku powołano Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej do istnienia. Wokół Parku utworzono strefę otuliny o powierzchni 7942 ha obejmującą osady wiejskie, obszary rolnicze i pojezierne.
Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej jest miejscem wyjątkowym dla przyrodników i turystów ceniących kontakt z naturą. Urozmaicenie rzeźby terenu, mnogość siedlisk sprawiają, że Puszcza Romincka jest miejscem wartym ochrony i poznania. Słynie jako "Polska Tajga" - wszak miejscami przypomina lasy Dalekiej Północy. Zbiorowiska torfowiskowe oraz borealna świerczyna na torfie nadają puszczy północnego charakteru. Występuje wiele rzadkich i chronionych gatunków roślin, jak choćby malina moroszka, brzoza niska, czy rosiczka okrągłolistna. Czyste powietrze potwierdzają obecne na drzewach brodaczki – piękne porosty o długich zwisających plechach.
Puszcza stanowi ważną ostoją zwierząt. W cieniu drzew schronienie znalazły wilki, rysie, jelenie, wiele gatunków nietoperzy. Nad wodami spotkać można bobry, wydry i łosie. Spośród ptaków wypatrzyć można orlika krzykliwego, błotnika stawowego, żurawia, bociana czarnego, czasem żerujące bieliki.
