Wydawca treści
Użytkowanie lasu
fot. Marek Hurec
fot. Dorota Mikielska - Jankowska
Jednym z celów trwale zrównoważonej gospodarki leśnej jest użytkowanie lasu. Użytkowanie lasu zajmuje się planowaniem i racjonalnym pozyskiwaniem użytków leśnych w postaci drewna oraz tzw. produktów ubocznego użytkowania lasu, jakimi są grzyby, owoce leśne, zioła, kora, choinki świąteczne itp. Użytkowanie lasu to także pozyskiwanie zwierzyny oraz bardzo ważne pozaprodukcyjne funkcje, jakie pełnią lasy np. w ograniczaniu nadmiaru dwutlenku węgla w atmosferze. Użytkowanie lasu zapewnia zaspokojenie potrzeb społeczeństwa na surowce pochodzące z lasu i ich pochodne, a jednocześnie daje możliwość uzyskiwania przychodów na finansowanie m. in. odnawiania, hodowli i ochrony lasu.
Lasy użytkowane były przez człowieka od zarania cywilizacji, jednak sposoby ich użytkowania na przestrzeni wieków zmieniły się radykalnie. Wraz ze zmniejszaniem się areału lasów i rosnącą świadomością ekologiczną człowieka zaprzestano rabunkowego użytkowania lasu, zaczęto robić to z rozsądkiem i poszanowaniem przyrody. Zmieniły się również narzędzia do pozyskiwania drewna. Przez stulecia drzewa ścinano za pomocą toporów i siekier, później pił ręcznych. Do zrywki, czyli wywożenia ściętych drzew z lasu, używano koni. Dopiero w XX w., gdy wynaleziono silnik i powstały pierwsze pilarki mechaniczne rozpoczęła się mechanizacja użytkowania lasu.Przez lata pilarki ewoluowały od bardzo ciężkich, najczęściej dwuosobowych i mało poręcznych do lekkich, nowoczesnych i w miarę bezpiecznych pilarek używanych dziś przez każdego drwala.
Rozwój techniki nie zatrzymał się jednak na pilarkach. Coraz częściej stosowane są do pozyskiwania drewna maszyny wielooperacyjne – tzw. harwestery. Harwestery używane są nie tylko do ścinania drzew, ale także do ich okrzesywania z gałęzi i przerzynania. Pozyskiwanie drewna maszynami wielooperacyjnymi jest bezpieczniejsze i dużo wydajniejsze. Również zrywka drewna została znacznie zmodernizowana.
Pracujące jeszcze w naszych lasach konie zastępowane są przez wydajniejsze ciągniki zrywkowe. Najnowocześniejsze z nich, zwane forwarderami, wyposażone są w niewielkie żurawie hydrauliczne i przyczepy do załadunku drewna. Dzięki ich stosowaniu eliminuje się niszczenie ściółki leśnej wleczonymi po niej pniami drzew. Nowoczesne maszyny poruszają się zwykle po specjalnie wyznaczonych tzw. szlakach zrywkowych, dzięki czemu nie jest niszczona gleba i nie są uszkadzane rosnące drzewa.
W Nadleśnictwie Gołdap pozyskuje się rocznie około 50 tyś. m3 drewna, co stanowi w przybliżeniu połowę bieżącego rocznego przyrostu miąższości drzewostanów nadleśnictwa.
Plan pozyskania na rok 2022 przedstawia tabela:
|
Rodzaj użytkowania |
Wielkość pozyskania [m3] |
||
|
iglaste |
liściaste |
razem |
|
|
Rębne |
10 027 |
3 894 |
13 921 |
|
Przedrębne |
26 729 |
10 739 |
37 468 |
|
Razem |
36 756 |
14 633 |
51 389 |
Z myślą o przyszłych pokoleniach użytkujemy lasy rozważnie i z szacunkiem dla praw natury.
Najnowsze aktualności
Piękna polska choinka stanie na Placu św. Piotra w Watykanie
Piękna polska choinka stanie na Placu św. Piotra w Watykanie
Nadleśniczy Nadleśnictwa Gołdap-Grzegorz Jejer
fot. Jarosław Krawczyk
fot. Jarosław Krawczyk
fot.Jarosław Krawczyk
2100 kilometrów będzie miał do pokonania samochód ciężarowy wiozący choinkę na Plac świętego Piotra w Watykanie.
Choinka, czyli okazały i bardzo piękny, 25 metrowy świerk pospolity będzie przekazany przez Lasy Państwowe jako główny element dekoracji bożonarodzeniowej Placu świętego Piotra w Watykanie.
Świerk, który został wybrany i zaakceptowany do przekazania do Watykanu, rósł w Nadleśnictwie Gołdap w Puszczy Rominckiej (Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Białymstoku), pochodził z samosiewu, ma około 28 metrów wysokości, grubość pnia w dolnej części wynosi 80 cm, a szacowany wiek to około 70 lat. Świerk jest zdrowy i dorodny, koronę ma symetryczną i zbieżystą, dobrze ukształtowaną.
- Wygląda jak z obrazka –powiedziała jedna z licznych osób obserwujących ścinanie świerka.
8 listopada w Nadleśnictwie Gołdap miała miejsce skomplikowana operacja ścięcia i bezpiecznego ułożenia na naczepie transportowej tego wspaniałego drzewa. Przy ścięciu i jego profesjonalnym ułożeniu na naczepie, pracowało kilkunastu robotników ze specjalistycznej firmy zajmującej się tego typu pracami.
Cała operacja rozpoczęła się od godzin rannych, kiedy na utwardzony plac wokół drzewa przyjechały dwa ciężkie dźwigi, długa naczepa transportowa i podnośnik. Prace rozpoczęto od ustabilizowania na gruncie dźwigów na specjalnych betonowych płytach. Następnie przy pomocy wysięgnika umocowano, w pobliżu wierzchołka świerku, linę do której przymocowano hak dźwigu, ustawiono specjalne podpory na których świerk miał zostać na krótko położony i dopiero wtedy pilarz mógł rozpocząć ścinanie drzewa. Po ścięciu za pomocą dźwigów ostrożnie położono świerk na podpory, a następnie na naczepę transportową. W tej chwili trwa „opakowywanie świerka”, czyli dociskanie specjalnymi taśmami jego rozłożystych konarów do pnia, po to, aby stanowił bezpieczny ładunek podczas transportu. Było to też wydarzenie medialne. Świerk stał się już celebrytą. Jego pozyskanie i załadunek obserwowało kilka ekip telewizyjnych i radiowych.
Zanim choinka wyjedzie z Polski, zostanie jeszcze poświęcona w Ełku, na Placu Jana Pawła II, przez Jego Ekscelencję Jerzego Mazura biskupa diecezji ełckiej, pożegnana przez leśników dźwiękami sygnałów myśliwskich, a potem pojedzie już do Watykanu.
Podróż choinki z polskich lasów przez Europę na Plac św. Piotra będzie trwała około półtora tygodnia, a trasa będzie liczyła około 2100 kilometrów. Transport ze względu na nietypowy ładunek, będzie jechał tylko nocami, aby nie utrudniać jazdy innym użytkownikom drogi.
Zwieńczeniem całego przedsięwzięcia będzie rozświetlenie choinki 7 grudnia lampkami i ozdobami przygotowanymi przez chore dzieci leczone we Włoszech na oddziałach onkologicznych. Weźmie w nim udział papież Franciszek.
Choinka od leśników z polskich lasów stanie po raz drugi na Placu św. Piotra w Watykanie. 20 lat temu, w 1997 roku, w Watykanie stanął świerk z okolic Zakopanego, jako dar dziękczynny górali za pielgrzymkę Jana Pawła II do Polski.
